Deze bundel gaat over de ‘menselijke maat’ in het perspectief van de hedendaagse Nederlandse gezondheidszorg. Het lijkt er steeds meer op alsof daarin de ‘persoon’ met haar eigen maat uit het oog wordt verloren. Toenemend dringt zich op dat de patiënt niet meer centraal staat maar vooral de efficiëntie van de zorg. De maatschappelijke ontwikkelingen (vergrijzing, toenemende diversiteit) vragen echter op dit moment om een meer op de persoon gerichte gezondheidszorg. Bovendien blijken er grenzen aan de zorg te zijn. De ‘coronacrisis’ van dit moment toont dit helaas maar al te duidelijk. Uit de verschillende bijdragen in deze bundel blijkt dat er sprake is van een ingewikkeld samenspel van maten die elkaar kunnen beïnvloeden. Als het om zorg gaat, is niet altijd voor iedere persoon de bijpassende maat te vinden. Iedere persoon heeft immers haar eigen maat, niet alleen mentaal maar ook biologisch. De auteurs die hebben bijgedragen aan deze bundel geven vanuit hun vakgebied een inkijk in hetgeen met de menselijke maat wordt bedoeld en hoe deze in het hedendaags maatschappelijk perspectief kan worden geplaatst. Zij laten ook zien hoe de zorg meer persoonsgericht gemaakt kan worden.

Deze bundel bevat bijdragen van Stef Groenewoud, Gerben Westerhof, Maria van den Muijsenbergh, Hub Wollersheim, Cunigonda Hol, Maaike Lange, Ad Vorselaars, Caroline Vos, Jesper Smeenk, Theo Wobbes en Holkje van der Veer.