Van Kant
Jeanny Jacobs
Hoe ontwaakt in de driejarige peuter het prille besef van omgeving en het eigen ik? Hoe verliest het kind argeloosheid en wordt gaandeweg wijzer? Hoe verloopt de overgang van beschutte afhankelijkheid naar het kritische zelfbewustzijn van een veertienjarige puber? Meestal wordt dit beschreven vanuit de alwetende terugblik van de volwassene.
Dit boek is anders.
Hier wordt dit alles verteld door een kind zelf, dat eigen groei van binnenuit beleeft. In de aaneenschakeling van gebeurtenissen evolueren daarbij blikveld, begrip, emotionele ontvankelijkheid en gedachtegang, om slechts enkele facetten van de ontwikkeling te noemen. Zo worden ook taal en verteltrant in de sc s, passend bij de betreffende leeftijd, complexer naarmate die vordert. Van simpele korte zinnen naar volwassen taal met flashbacks en metaforen.
Als hoofdpersoon figureert een meisje uit de babyboomgeneratie, dat tot 'bakvis' uitgroeit in het rooms-katholieke Zuid-Limburg met de historische, culturele en economische karakteristieken van de Jaren '50/'60. De rijping van kind tot jongvolwassene voltrekt zich in taferelen waarbij verwondering. verontwaardiging en verlies van illusies uitmonden in besef van zelfbewustzijn en toenemende eenzaamheid.
In dit boek wordt deze ontwikkelingsgang niet verstoord door traumatische ervaringen of grof onrecht, maar vindt gaandeweg plaats in ogenschijnlijke rust en onder het oog van zorgzame. goedbedoelende omstanders. Maar uiteindelijk vindt zelfs in een relatief gunstig opvoedingsklimaat de onvermijdelijke 'verdrijving uit het paradijs' plaats, zodat ook deze hoofdpersoon kind-af geraken zal.