Dit boek behelst de weergave van gesprekken met 31 beroeps-binnenvissers, allen geboren rond 1900. Binnenvissers die, in tegenstelling tot zeevissers, elke avond thuis kwamen en de binnenvisserij als hoofdberoep uitoefenden. Het boek maakt een rondreis door het hele land en doet alle provincies aan. In dit document humaine van zowel sociaal-maatschappelijk als cultuurhistorisch belang lezen we over de strijd om het bestaan, de onzekerheid van de vangst, de immer onregelmatige inkomsten, uit zwang geraakte visserijmethodes en de beïnvloeding van de prijs door de opkomst van de gelegenheidsvisserij op de Zuiderzee.

Ruim tachtig foto's uit privécollecties - merendeels nooit eerder gepubliceerd - doen oude tijden herleven. Het is niet zozeer een nostalgisch beeld dat Kappelle schetst, als wel een terugblik naar een tijd waarin het vrije ondernemerschap in de binnenvisserij beslist niet altijd garant stond voor een belegde boterham. Naast een heldere beschrijving van de gebruikte vistuigen is een verklarende woordenlijst in het boek opgenomen.

Met dit boek debuteert Kappelle (Amsterdam, 1928) in een tijdsgewricht waarin het aantal beroeps-binnenvissers in Nederland sterk is afgenomen. Niet alleen als enthousiast sportvisser, maar vooral als chroniqueur van een oer-Hollandse beroepsgroep heeft Kappelle met dit boeiende relaas een belangrijk deel van onze sterk met het land verbonden historie voor het nageslacht vastgelegd.