Op 4 mei 1882 was het feest in Rotterdam en Schiedam. Die dag, dit jaar dus 120 jaar geleden, werd de stoomtramdienst geopend die de bewoners van beide plaatsen een alternatief bood voor de al langer bestaande, maar buiten het centrum gelegen spoorverbinding. De Rotterdamse Tramweg-Maatschappij was in 1879 begonnen met de exploitatie van paardentramlijnen in de Maasstad en het getuigde van ware pioniersgeest toen zij in 181, als een der eersten in den lande, op de nieuwe lijn naar Delfshaven de kleine tramrijtuigen liet trekken door een "stoompaard". Ook al was in die dagen het tempo laag; de ontwikkelingen gingen snel. Rotterdam groeide, Delfshaven werd ingelijfd, de Nieuwe Binnenweg volgebouwd en na 25 jaar werd de stoomtram al weer uit de stad verdrongen door de elektrische tram.
Dit boek, resultaat van een langdurig en gedegen bronnenonderzoek, fraai vormgegeven en rijk geïllustreerd met vele onbekende foto's, documenten en speciaal vervaardigde tekeningen, geeft voor het eerst een levendig en verantwoord beeld van de bijna vergeten vurige voorloper van de huidige tram naar Schiedam.
Daarbij worden tal van aanverwante onderwerpen uit die voltooid verleden tijd belicht. De "dubbele kraanbrug " over de Delfshavensche Schie, de allereerste proeven met tramwaylocomotieven in 1878 in Den Haag en Haarlem, maar ook de producten van de haarwerkfabriek van Willeman & Co. Aan de Nieuwe Binnenweg. En wie weet nog waarom de klokken in Delfshaven en Rotterdam niet gelijk liepen, of kent de kleine fabriek van Bon in Rijswijk, waar ook tramwagens voor Rotterdam zijn gebouwd? We lezen over verwarming van rijtuigen met "azijnzure soda " en maken kennis met de energieke directeur Hendrik Ferdinand Guichart, die aan de wieg stond van het uitgebreide tramnet op de Zuidhollandse en Zeeuwse eilanden, dat tot in 1966 heeft bestaan.
Van zijn levenswerk getuigen nu nog de rijdende stoom- en motortrams van het RTM-museum in Ouddorp. De basis daarvoor vormde ooit het stoomtrammetje van Rotterdam naar Schiedam.