Zainab Salbi was elf jaar oud toen haar vader door Saddam Hoessein werd 'uitverkoren' om zijn persoonlijke piloot te worden. Vanaf dat moment moest Zainab hem Amo noemen en leefden zij en haar familie verplicht aan zijn hof. Zainabs moeder leerde haar dochter de technieken om hun onvrijwillige verblijf in 'de kooi met gouden tralies' te overleven: verberg je gevoelens achter een plastic glimlach, zeg altijd ja, en probeer de misdaden die je om je heen ziet meteen te vergeten.

Toen Zainab twintig was, werd ze door haar ouders uitgehuwelijkt aan een veel oudere landgenoot in Amerika. Zainab strandde in een vreselijk huwelijk met een man die haar mishandelde. Ze besloot de banden met haar familie te verbreken: waarom had haar moeder haar enige dochter weggestuurd? Pas jaren later, op het sterfbed van haar moeder, hoort ze eindelijk de vreselijke waarheid. Het was in Bagdad een publiek geheim dat Saddam Hoessein vrouwen aan het hof mishandelde, verkrachtte en vernederde. Hij kreeg altijd zijn zin. En hij had zijn oog laten vallen op Zainab...
In deze openhartige en aangrijpende memoires vertelt Zainab Salbi over haar jeugd aan het hof van de dictator. Ze beschrijft zijn tirannie zoals zij die van dichtbij heeft meegemaakt, en stelt eigenlijk de vraag die haar al haar hele leven dwarszit: waarom hebben haar ouders zich laten gebruiken als marionetten van Sadam Hoessein?