Het conflict tussen het liberale westen en religieus extremisme laait steeds feller op. Religie wordt door sommigen geïdentificeerd met intolerantie en staat hierdoor hoog op de politieke agenda. Een strikte scheiding van de hedendaagse cultuur en religieuze tradities achten zij daarom noodzakelijk. Vrijheid van meningsuiting en autonomie gaan moeilijk samen met de waarheidsaanspraak en de autoriteit van religies. Ware tolerantie zou daarom pas mogelijk zijn als het project van de Verlichting wordt uitgevoerd: het volledig verdringen van religieuze overtuigingen uit de publieke ruimte.Zijn tolerantie en religie met elkaar in tegenspraak? Het ideaal van religieuze tolerantie is ouder dan de Verlichting. Het ontstond op hetzelfde moment dat Europa definitief verdeeld raakte, temidden van de brandhaarden van de Reformatie. Juist in het tijdperk waarin religieuze waarheden hartstochtelijk werden verdedigd, ontwikkelden politieke machthebbers een tolerante cultuur. Intellectuelen bedachten een religieuze rechtvaardiging hiervoor. Tegelijkertijd werden andersdenkenden verbrand, kerken en steden verwoest. Hoe is deze tweeledige erfenis een voedingsbodem voor het huidige debat over religieuze (in)tolerantie?Vrijheid in verdeeldheid bevat – vertaalde – bijdragen van Diarmaid MacCulloch, Graeme Murdock, Andrew Pettegree en Emilio Platti, en van Inigo Bocken, Erik Borgman, Stephan van Erp, Anton van Harskamp, Paul Juffermans, Frans-Willem Korsten, Marin Terpstra en Theo de Wit.