Een ontroerend beeldverhaal over adoptie en identiteit, oorlog en verlies en familiebanden die de bloedband overstijgen.Terwijl Judith voorbereidingen treft voor de adoptie van een kind, wordt haar moeder plotseling ernstig ziek. De avond voordat zij het ziekenhuis in gaat, overhandigt ze Judith een doosje met brieven van haar moeder Bep Bloemendal. De brieven, die de zwangere Bep in de Tweede Wereldoorlog schreef tijdens haar gevangenschap in een Rotterdams ziekenhuis, vormen de sleutel tot een dramatisch familiegeheim. Judith doet een onverwachte ontdekking: ook in de twee generaties vóór haar verloren kinderen al jong hun moeder en werden grootgebracht door vrouwen die niet hun biologische moeder waren. Ze besluit het zwijgen te doorbreken en haar familieleden naar hun ervaringen te vragen. Hoe was het voor hen om hun moeder op jonge leeftijd te verliezen? Hoe was het om op te groeien bij 'tweede moeders'? \nHet Russisch-Amerikaanse kunstenaarsduo Zhenya Pashkina (Jaroslavl, 1984) en James Boekbinder (New Orleans, 1959) liet zich door Judiths familiegeschiedenis inspireren tot het beeldverhaal 'Het stempel'. Met veel inlevingsvermogen en gevoel voor humor, een weergaloze verbeeldingskracht en een scherp oog voor historisch detail schetsen zij een uniek beeld van cruciale gebeurtenissen uit de turbulente Nederlandse twintigste-eeuwse geschiedenis. \nZhenya Pashkina (1984, Yaroslavl) is illustrator, animatiefilmmaker en webvormgever. Zij maakte alle tekeningen, verzorgde het boekontwerp en bedacht samen met James Boekbinder het beeldverhaal.\nJames Boekbinder (1959, New Orleans)is animatiefilmmaker en interaction designer. Hij bewerkte de tekst van het oorspronkelijke boek, bedacht samen met Zhenya Pashkina het beeldverhaal en verzorgde het scenario.\nJudith Uyterlinde (1962, Bennebroek)is schrijver van 'De vrouw die zegt dat ze mijn moeder is', het boek waarop 'Het Stempel' gebaseerd is.