De Eerste Wereldoorlog bracht grote veranderingen teweeg in de man-vrouwrelatie.Terwijl hun mannen aan het front waren, moesten de vrouwen het zelfmaar zien te rooien, wat leidde tot grotere emancipatie. Doordat bovendienveel soldaten op het slagveld waren omgekomen, leidde een vrouwenoverschottot meer seksuele vrijheid.Modeontwerpers voelden de veranderde maatschappij haarfi jn aan.Couturiers als Poiret en Coco Chanel verlosten vrouwen van de tot overhun enkels reikende rokken en pijnlijke rijgkorsetten. Vrouwen toondenhun onafhankelijkheid door het lange haar kort te knippen en ultrakorterokken te dragen. In plaats van walsen en polka's werden wilde dansen alsde Charleston, Black Bottom en Shimmy populair. Deze periode zou degeschiedenis ingaan als de Roaring Twenties.Kort na de Tweede Wereldoorlog vond er een revolutie plaats opmodegebied toen Christian Dior de New Look introduceerde: plisserenderokken tot 25 centimeter van de vloer waarin meters stof verwerkt werden.Parijs kreeg in de zestiger jaren als modestad concurrentie van Milaan,Londen en New York. Ook Hollywood zou door de jaren heen een stempelop het modebeeld drukken door talentvolle ontwerpers als Adrian Gilbert,Travis Banton, Edith Head et cetera. Vrouwen imiteerden door de jaren heenkleding, kapsels en make-up van hun favoriete sterren.In Stijliconen en Idolen probeert de auteur een beeld te scheppen van hetsteeds veranderende modebeeld. Trends en rages die elkaar vliegensvluginhalen. De Franse dichter fi losoof Jean Cocteau sprak eens wijze woorden:'Mode sterft jong'.