Noord-Italië, zeventiende eeuw. Een turbulente periode in de Italiaanse geschiedenis. Twee eenvoudige jonge mensen, Renzo en Lucia, staat op het punt te gaan trouwen, maar de pastoor weigert het huwelijk in te zegenen... Een buitengewoon romantisch verhaal, dat in de Italiaanse literatuur de status heeft van een klassieker.\nDe eerste versie verscheen in 1827, een herziene uitgave volgde in 1842: overal in Europa reikten Romantiek en nationalisme elkaar de hand, vooral bij volkeren die nog geen eigen staat bezaten, zoals de Italianen. Manzoni haakte daarop in door zijn boek te laten spelen in de zeventiende eeuw, eveneens een periode waarin patriottische groeperingen en vreemde overheersers tegenover elkaar stonden. Omdat het 'Italiaans' nog niet bestond, viel Manzoni's keus op het gesproken Toscaans en nam hij in iedere nieuwe editie weer nieuwe woorden op. Zijn bijdrage aan de Italiaanse eenheidstaal en daarmee aan de Italiaanse eenheid is dientengevolge niet te onderschatten.\nDe verloofden is ook een uitgesproken opbouwend boek: machtsmisbruik, ogendienst, ja, zelfs de pest worden overwonnen door godsvrucht en deugd. Een en ander heeft ervoor gezorgd dat er één roman is die iedere enigszins geschoolde Italiaan kent: I promessi sposi.\n\nDe lokale potentaat blijkt een oogje op Lucia te hebben. Zij zoekt haar toevlucht in een klooster maar wordt verraden en ontvoerd door een roofridder. Als deze onder de invloed van de beroemde kardinaal Borromeo zijn zondige leven vaarwel zegt, laat hij haar gaan. Renzo belandt in de grote stad, Milaan, waar een hongersnood heerst; bij een volksopstand wordt hij enige tijd door de Spaanse overheersers vastgehouden. Hij ontsnapt, vlucht de grens over en wanneer hij weer terugkomt, op zoek naar zijn verloofde, wordt het stadsbeeld bepaald door karren vol pestlijken. Ten slotte vindt hij zijn bruid terug in het lazaret...