Louis Paul Boon

De voorstad groeit

De voorstad groeit is Louis Paul Boons debuut, in 1942 bekroond met de Leo-J.-Krijnprijs op aanraden van, onder anderen, Willem Elsschot en vervolgens midden in de oorlog uitgegeven. in België waar zo iets toen zonder inmenging van gewelddadiger hand kon. De voorstad groeit is al helemaal Boon, zoals wij hem uit latere werken kennen. Het boek behoort tot zijn meesterwerken: het is overigens de vraag, of hij andere dan meesterwerken heeft ge- schreven. In 1967 kreeg Boon voor zijn gehele œuvre de Constan- tijn-Huygensprijs.

[...] 'Het is het boek van de desillusies. ledereen, zowel rijken als armen, goeden als slechten, jong als oud, jaagt achter een droom, wil het onbereikbare, slaat zijn vleugels uit naar de zon en komt steeds, als in de beroemde mythe, vroeg of laat met een smak op de harde grond terecht. Het is nochtans dit najagen van dromen, dat volgens Boon de motor is die de aarde doet voort- draaien, die haar doet veranderen."

[...] 'Boon schrijft geen [...] littérature engagée in de échte zin van het woord. Boon constateert gewoon; hij wil geen sociale revoluties ontketenen. Zijn pessimisme is niet zozeer een pessi- misme om sociale onrechtvaardigheden als wel om het gebrek aan contact én liefde tussen de mensen."

[...] 'Gans zijn boek is een pleidooi voor méér begrip, een pleiten voor menselijkheid in een steeds meer gemechaniseerde wereld.