Voor het verzamelen van gegevens voor Pieter Daens en De Zwarte Hand kreeg Louis Paul Boon toegang tot de gemeente- en politie-archieven van Aalst. Hij ontdekte daarin een unieke 'unofficial history' rond de ceuwwen- de. Boon heeft deze gegevens ver- werkt tot een fascinerende kroniek van het kleine leven in een Vlaamse fabrieksstad op de drempel van de twintigste eeuw. Terwijl pastoor Adolf Daens een nieuwe hartaanval kreeg en zich niet kandidaat kon stel- len op de verkiezingslijst der demo- kraten, de socialisten zich in hoofd- zaak om hun coöperatieve broodbak- kerij bekommerden, de werkloze ar- beiders naar het anarchisme overlic- pen, de bende der Zwarte Hand toe- sloeg, werd door de doodgewone kleine man in zijn grauwe alledag ge- hongerd. Alles waar merr aan of bij kon werd gestolen en naar de krotten

meegesleept. In smalle stegen, koeren en doodlopende ingangen werd ruzie gemaakt, met messen gevochten, ge- dronken en gehoereerd...

Boon heeft er een soort jaarkrant uit samengesteld, beginnend met nieuw- jaarsochtend en eindigend met oude- jaarsavond van het jaar 1901. Naast anekdotische gegevens of Bruegeli- aanse schetsen zijn er de kleine drama's die alle gewoon van dag tot dag in het

stadje plaatsgrepen. Over De Zwarte Hand schreven critici o.a.:

*Boon overdrijft nergens, zijn proza blijft van toon uiterst beheerst, gang voor gang wordt het labyrint aange- legd, met het rustige vakmanschap al- leen grote schrijvers eigen. - Kees Fens in de Volkskrant.

* Het is een meesterwerk. Ik gebruik het woord in dubbele zin: een voor- treffelijk boek en duidelijk de presta- tie van iemand die zijn stiel verstaat. - Alfred Kossmann.