Rudolf van Reest, Rotterdam 12.04.1897 - Groenekan 29.11.1979.
Pseudoniem van Karel Cornelis van Spronsen.

Rudolf van Reest was een Nederlands literator die ondanks zijn geboorte in Rotterdam gezien wordt als een Zeeuws schrijver. Verder was hij medewerker van het dagblad Trouw. Hij schreef ca. 40 boeken. waaronder romans, documentaires, biografieën, historische boeken etc.

Iets uit de inhoud van deze studie.
'INLEIDING
Dit werk wil - op zeer populaire wijze - enkele hoofdlijnen aangeven in de Nederlandse letterkunde.
De schrijver heeft zich hierbij laten leiden door de overtuiging, dat dichterschap niet los te maken is van de profetie. Dichterschap en profetie behoren bij elkander.
Ook Da Costa heeft dit verband gezien, toen hij - profeet en dichter bij uitnemendheid ! - zong:

Zie daar de gaaf der Poëzy!
Het ideaal van dichtvermogen,
Verwant aan heilge profecy,
Als zij, gezante van den hoogen!

Dichters zijn profeten.
Zoij profeteren en getuigen van de heersende stromingen, welke de tijd beroeren. Ze zijn niet als een spiegel, die neutraal weergeeft wat hij opvangt, Er zijn geen neutrale of objectieve dichters en schrijvers.
Achter ieder kunstwerk staat de "mens". En zijn visie is subjectief, emotioneel, beschouwend. (...).
In elke dichter en in elke schrijver resoneert de tijd. Hij is geen "spelende" naïeveling, op een territor, waar geen gebod gods hem raken kan. Hij blijft, óók in zijn kunstbeoefening en kunstbeleving gebonden aan Gods wet. Zijn gave blijft altijd tevens opgave, opdracht. Wat deed hij daarmede? Hoe profeteerde hij? (...).

R. v. R.'.