: literaire genres vanuit psychoanalytisch perspectief //

Naast Freud hebben ook andere beroemde psychoanalytici en psychoanalytisch georiënteerde literatuurwetenschappers over de verschillende literaire genres geschreven. Kees Nuijten heeft hun studies bijeengebracht en van commentaar voorzien. Op deze wijze ontstaat een goed beeld van de psychoanalytische theorie van de roman, de tragedie, het sprookje en andere teksttypes.
Freud heeft ooit aangegeven waar het bij de drie hoofdgenres in de literatuur om gaat:
'de lyriekdient vooral het uitleven van intense gevoelens van velerlei aard, zoals indertijd de dans; het epos moet hoofdzakelijk de
mogelijkheid bieden deel te hebben aan het genot van de grote heldhaftige persoonlijkheid in het uur van de overwinning, maar het drama moet dieper in de mogelijkheden van affectieve beleving
afdalen om de voorgevoelens van onheil nog in genot te doen
verkeren, en toont daarom de held in de strijd veeleer als iemand die op een masochistische wijze in de nederlaag bevrediging vindt'.
In Freud en fictie wordt de psychoanalytische benadering van drama, lyriek en verhalend proza uiteengezet. De auteur behandelt zaken als de verbeelding van pre-oedipale fantasieën en affecten in de poëzie, de plaats van de oedipale thematiek in de wereld van het toneel en de relatie tussen het lezen van detectiveromans en het gluren door het sleutelgat van de ouderlijke slaapkamer.
Freud en fictie is bedoeld voor een ieder met belangstelling voor psychoanalyse, literatuur en literatuurtheorie.