Frank Ong-Alok: 'Grote thema's in het klein. Dat zou een rode draad kunnen zijn in deze vluchtige doorsnede van mijn bestaan. Ongevraagd emigreerde ik, weliswaar zonder tegenzin, in 1969 met mijn familie vanuit Paramaribo Suriname naar Den Haag Holland.'

In deze persoonlijke notities herinnert hij zich hoe hij als 11-jarig gelovig katholiek jochie porno ontdekte en wat het toen met hem deed. En vraagt hij zich af tot op welke hoogte 'wij mannen' schuldig zijn aan het veroorzaken van baarmoederhalskanker bij hen die we zeggen lief te hebben? En waarom miljarden mensen zich lieten en nog steeds laten leiden door verzonnen goden?

Jörgen Raymann in zijn Voorwoord:
'Frank Ong-Alok is een begenadigd verteller en muzikant. En vertellen over zijn muziek kan hij dus als geen ander. De muziek die hij bij dit boek heeft uitgebracht geeft het beeld van een man op wie ik trots kan zijn.'

De gelijknamige bijgevoegde cd bevat een zestal eigen composities, enkele traditionals en bestaand werk, met eigen arrangementen en teksten, vooor een belangrijk deel in het Sranantongo: muziek uit zijn vroegste muzikale herinneringen. Muziek is voor Frank Ong-Alok de weg de waarheid en het leven. 'Muziek is in staat je hart en ziel binnen te dringen, daar de nodige schade aan te richten om vervolgens diezelfde open wond op een barmhartige wijze weer te helen.' Aan de cd werkten o.a. mee Frank Ong-Alok (gitaren, zang), Fleur Tolman (zang), Wytze van der Zweep (percussie), Douwe Laansma (saxofoon), Joep van Rhijn (bugel) en Orlando Milan (bas).