In dit boek vertelt ir. G. van Amstel, een van de hardnekkigste uitbrekers, het authentieke, spannende verhaal van talloze ontvluchtingspogingen die NEDERLANDERS in Duitse krijgsgevangenschap ondernamen. Het is een verhaal dat men ademloos uitleest. De ene stunt volgt op de andere. En aan de hand van een groot aantal plattegronden, situatie-schetsen, kaartjes en originele tekeningen zijn ze alle vrijwel op de voet te volgen. Hoogtepunten als 'De massa-stunt' en 'De monstertunnel' zal geen lezer ooit meer vergeten.

Met onvoorstelbaar geduid en vernuft speelden de Nederlanders het steeds gevaarlijker wordende spel. Zelfs de tenslotte door de wanhopige Duitsers ingestelde 'zone des doods' kon hen daarvan niet weerhouden. Verscheidenen lieten bij ontvluchtingspogingen het leven. Anderen lukte het na levensgevaarlijke tochten dwars door vijandelijk gebied de geallieerde strijdkrachten te bereiken.

De Nederlandse officieren houden het record massa-ontvluchting. Hun Duitse bewakers noemden hen dan ook 'DE ZAK MET VLOOIEN'. En als vlooien waren ze - ze sprongen, sprongen naar de fel begeerde vrijheid.

Van '42-'45 zaten 2000 Nederlandse officieren eerst in Neurenberg (Dld.), toen in Stanislau (Polen) en later in Neu-Brandenburg (Dld.) gevangen. Bij opsporingspogingen na een ontvluchting gebruikten de Duitsers o.m. door hen gemaakte pasfoto's. Het was dus zaak ervoor te zorgen dat die zo weinig mogelijk 'leken'. De gevangenen maten zich daarom baarden, snorren en brillen aan en gooiden de cijfers van hun gevangenennummer ais het even kon ook nog door elkaar. De waarde van de foto's werd daardoor vrijwel nihil.