Hij is de reiziger die ons op weg stuurt: Andrei Roiter, geboren in Moskou en sinds 1990 pendelend tussen Amsterdam en New York. Bon Voyage is een motto voor zijn werk, maar ook een aanmoediging en begroeting van de bezoeker, die uit de tegenovergestelde richting op dat werk komt aangereisd. De kunstenaar en zijn publiek kruisen elkaar onderweg: het voorlopige eindpunt van de een is het vertrekpunt van de ander; de kunst zowel een trefpunt als tussenstation.\nRoiters werk laat zich niet vangen in louter formele bewoordingen, ook niet wanneer het schatplichtig is aan het Russisch Constructivisme. Het werk van Roiter is minder onthecht. Hij maakt geen abstracte iconen. Het subtiele meditatieve karakter van zijn sculpturen en schilderijen staat in een nauw verbond met het leven van alledag.\nRoiter, die in Moskou studeerde aan het Architectuurinstituut, trekt in zijn werk als voorbijganger het decor op van zijn eigen leven en verleent er de kracht van de metafoor aan. Hij maakt talloze gebouwtjes: maquettes van wachtkamers, uitkijkposten, rustruimtes, wijkplaatsen en studievertrekken. Dit zijn fragiele staketsels, met de hand samengesteld uit restmaterialen die van de straat kunnen komen maar ook uit zijn eigen atelier of bibliotheek. Ze steken even onregelmatig in elkaar als een provisorisch getimmerde boomhut. Plankjes en stukken karton kunnen worden gestut door boeken, soms ook door fotos en aantekenschriften. Het is architectuur begiftigd met een karakter en ziel, en daarom ook de schuilplaats bij uitstek voor wie zich genoodzaakt ziet tot innerlijke emigratie de emigratie van het hart.