Scheren zonder spiegel

Ik was een land dat strooide
lang voordat er sneeuw viel.
Angst bedekt mijn straten
die eerder koud dan zout zijn.
Wit trekt de mens in mij weg.
Neerslag bedreigt mijn grens.
Dit leven nu is als scheren
zonder spiegel.
Slechts gevoel leidt mijn mes
haalt jaren weg zonder bloed
zolang ik maar niet slik.

Krantenartikelen, gesprekken en kunstwerken vormen de basis van veel van de gedichten in Scheren zonder spiegel. Indachtig de woorden van William S. Burroughs 'When you cut word lines the future leaks out' zoekt Ezra de Haan naar de verborgen waarheid die vaak letterlijk tussen de regels te vinden is. Waar de woorden vandaan komen is minder belangrijk. Het gaat om het uiteindelijke gedicht. De ruim vijftig gedichten zijn verdeeld over drie afdelingen: Zin, Waan en Waanzin.

Van Ezra de Haan (1957) verscheen in 1996 de novelle Vonk. In 1999 kwam de korte roman Kermis in de hel uit. Zijn gedichtenbundel Ik belde mijn muze (2003) werd goed ontvangen.

'Ezra de Haan, Tsjitske Jansen, Mustafa Stitou: een nieuwe stroming in de poëzie.'

'Een van zijn beginregels, 'Ik zal woorden voor je kneden', heeft programmatische kracht. In Ik belde mijn muze is zijn taal weliswaar karig, maar door zijn tekstuele koprollen en hinkstapsprongen krijgen de gedichten een veel grotere interactie dan je op basis van het aantal woorden zou vermoeden. De Haan is op z'n best als hij de lezer van regel tot regel bijstuurt, en even zo vaak weet te verrassen.' - Albert Hagenaars

'Heel bijzondere gedichten.' - Breyten Breytenbach