Een Vondelstudie, die tenminste voor belangstelling in Vondel getuigt. Mevr. Laman Trip heeft gewis met ijver en liefde des dichters drama's en verzen gelezen, misschien reeds met het voornemen schriftelijk te getuigen van haar indrukken en bevindingen. Een uitgever is daarna al gauw gevonden en... de Nederlandsche letterkunde is een ‘Vondelstudie’ rijker. Er is daar
niet zooveel tegen.
Eenigszins op Van Schendelschen trant in zijn Shakespeare, keuvelt de schrijfster in vaak al te onverschillig Hollandsch over Vondels leven en is daarbij gaarne macht- en zedespreukig, op niet geheel verantwoorde wijze, zou men zeggen. Zoo klinken de volgende uitspraken eenigszins wonderlijk:
‘Voor Vondel is heiligheid overal daar, waar de liefde woont, hetzij in het hart of in het lichaam’...
‘Voor Vondel is liefde de oprechte trouw; deze wilsman zal in haar ook het eerst zien haar gestolden vorm: de vruchtbaarheid van bruid en bruigom, een liefde die zielen en lichaam versmelt, die de eeuwige tuin is voor het jonge groen.’
Op pag. 105 heeft zij het over ‘den poëstaster, die tracht eens een heel mooi werk met gouden spijker in mekaar te timmeren’, zonder dat men bevroeden kan, wat dit doen van ‘den poetaster’ beteekent in verband met Vondels ‘mythologische ornamentiek’, die voor ons niet anders dan ‘woordbombarie’ blijkt.
‘Hooft, de academische beschaafde, de porceleinige Hooft, die zijn blanke vingertoppen aan geen koud water wilde schenden, was huiverig geworden voor Vondel's kokende heethartigheid’.
Er is inderdaad niets tegen inplaats van ‘aan koud water branden’ ook eens te zeggen; ‘aan koud water schenden’ of voor 't gewone warme hart een heet hart in de plaats te stellen, maar dan mag men een auteur, die deze treffende wijzigingen voorslaat, ook niet meer verwijten achteloos met haar taal om te gaan. Eerder precieus of pretentieus, moet men zeggen. Tenslotte nog deze kalenderspreuk:
‘Naarmate de mensch onbewust, gevoelsmensch is, naar die mate zal hij krachtens zijn gaven de wereld overwinnen: als kunstenaar door kunstwerken, als wijze door waarheid, als held door daden, als mensch door liefde’.