In 'Fier en verder' komen 33 meiden aan het woord over hoe het ze is vergaan na afronding van een van de zorgprogramma's van Fier. De meiden, in de leeftijd van 12 tot en met 23 jaar, zijn slachtoffers van loverboys en gedwongen prostitutie, eergerelateerd geweld of kampen met de gevolgen van (vroegkinderlijke) traumatisering. Voor dit onderzoek zijn ook een aantal van hun ouders ondervraagd.

De meiden die bij Asja, Zahir en Metta (de drie landelijk werkende voorzieningen van Fier voor jongeren) worden opgenomen hebben in hun jonge leven al veel narigheid meegemaakt. Hun actuele problemen zijn het topje van de ijsberg. Sommigen zijn al jong uit huis geplaatst. Anderen woonden 'gewoon' thuis maar hadden te maken met verwaarlozing. Er zijn meiden bij met goedwillende maar onmachtige ouders: ouders met een verslaving, psychiatrische problemen of een verstandelijke beperking. Een deel van de meiden komt uit vluchtelingengezinnen en heeft ouders die zeer getraumatiseerd zijn. Ieder meisje, iedere jonge vrouw heeft een geschiedenis.

Een uithuisplaatsing is een grote uitdaging, niet alleen voor de meiden en hun ouders maar ook voor de hulpverlening. Fier wil de spiraal van problemen en traumatische gebeurtenissen doorbreken en heeft als doel: het verschil maken voor de meiden en hun ouders. 'Fier en verder' geeft aan in hoeverre dat lukt. Het laat zien dat de meiden meer zijn dan hun problemen en geeft inzicht in het belang van vervolgzorg.