Wat gebeurt er met je als je partner dag in, dag uit kritiek op je heeft? Als alles wat je doet verkeerd valt?
Voor de buitenwereld leek alles pais en vree bij Manon thuis: een leuke man, vier schatten van kinderen... maar in werkelijkheid ging Manon gebukt onder de geestelijke terreur van Paul. En zij is echt niet de enige wie dit overkomt. Relaties waarin de ene partner zich ondergeschikt maakt aan de andere tref je in alle lagen van de bevolking aan. Sociale status, opleiding en intelligentie doen er niet toe.
Bijna iedere dag is er wel iets wat je helemaal fout hebt gedaan, terwijl je toch zo je best doet. Je probeert, koste wat het kost, ruzies te vermijden, conflicten te voorkomen. Allemaal voor de lieve vrede. Uit angst voor zijn vaak onvoorspelbare woedeuitbarstingen neem je schuld op je die niet de jouwe is, zeg je 'sorry' terwijl je soms niet eens precies weet waarvoor. Tegenspreken heeft geen zin, je verliest toch altijd. En om je gezin en jezelf de ruzies en de soms wekenlange vrieskou te besparen, geef je toe. Want zeg nou zelf: jij bent toch verantwoordelijk voor de sfeer binnen het gezin? Als jij het anders had geformuleerd, als jij niet dit, of als jij niet dat, als jij beter had opgelet, dan was hij niet zo kwaad geworden. Toch?
Je bent vaak ongelukkig, maar wat moet je dan? Weggaan betekent een onzekere toekomst, en er is altijd weer hoop... Want soms gaat het wél goed. Even. Hij houdt toch van je? En jij toch van hem? En bovendien: je hebt samen kinderen. Het laatste wat je wilt, is een gebroken gezin.
Maar wanneer je jezelf wegcijfert in de hoop hem zo tot inzicht te brengen, wanneer je wacht op de dag dat hij door jouw zelfopofferende liefde zal veranderen, zul je bedrogen uitkomen. De enige mogelijkheid om weer gelukkig te worden, is door zélf te veranderen.

NIEUW, VASTE PRIJS