Privé-domein nr. 134.\nEr is in de muziekgeschiedenis nauwelijks een figuur aan te wijzen over wie zoveel tegenstrijdige meningen zijn verkondigd als de in 1866 gestorven Hector Berlioz. \nHij heeft vurige bewonderaars gehad en hardnekkige tegenstanders. Zijn toch al bewogen leven stond daardoor voortdurend in het teken van polemieken en controverses. In één opzicht onderscheidde Berlioz zich - ook buiten de muziek van vrijwel alle andere componisten: hij kon zeer goed schrijven en schreef ook veel. \nNaast artikelen en essays schreef Berlioz zijn memoires. Het eerste deel loopt tot 1834. In dit tweede deel komen talrijke profielen van componisten en schrijvers aan de orde. Berlioz maakt in zijn privé-leven het nodige mee. Zijn eerste huwelijk mislukt en pas na de dood van zijn eerste vrouw in 1854 kan hij de vrouw huwen die al jarenlang zijn minnares is geweest. De memoires vormen de nog altijd fascinerende neerslag van dit uiterst bewogen componistenleven. \n*Deze grote, ooit zo miskende kunstenaar worstelde waarlijk heroïsch tegen de stroom van zijn tijd in. Zijn lot was vaak bitter maar voor de les van zijn schitterend beschreven levenslotgevallen moeten we hem dankbaar zijn. - George Sand \n*Er zit grote stuw- en stootkracht in het boek en die zijn door de tand des tijds niet in het minst aangetast. Het boek is het zelfportret van het romantische genie. - Ernest Newman