Hoe is het mogelijk dat kunst ons bekoort? Hoe verstaan we datgene wat de kunstenaar met zijn werk tot uitdrukking wil brengen? Waarop berusten de bijzondere gaven van de kunstenaar? Uit welke innerlijke bronnen ontspringt het kunstwerk en welke gedaanteveranderingen ondergaat het tijdens zijn wording? Waarom verschillen kunstliefhebbers onderling van smaak?

Vanuit deze vragen belicht Dr. Van Meel-Jansen het samenspel tussen kunstenaar, kunstwerk en kunstbeschouwer. Zij buigt zich over de vraag in hoeverre kunst communicatie is, en beschrijft de betekenislagen in het kunstwerk, het symbolisch karakter van de betekenisoverdracht, en het scheppen en begrijpen van afbeeldingen. In relatie tot het artistieke scheppingsproces wordt de rol besproken die begaafdheid, emoties en levenservaringen van de kunstenaar spelen. Tenslotte beschrijft de auteur de individuele kenmerken van de kunstbeschouwer en de nauwe band tussen diens emotionele ervaringen en de kwaliteiten van het kunstwerk.

Binnen het nederlands taalgebied is dit het eerste over zicht van de psychologie van de beeldende kunst, grondig gefundeerd in psychologische theorievorming en onderzoek, met inbegrip van dat van de auteur zelf. Ter ondersteuning van de tekst zijn talrijke illustraties opgenomen. Het boek is bestemd voor een ruime lezerskring: studenten en docenten psychologie, kunstgeschiedenis en lerarenopleiding kunstvakken; voor diegenen die zich bezighouden met beeldende kunst en creativiteitsontwikkeling of creatieve therapie; voor wie van kunst houdt en tot een beter begrip wil komen.