In de roman Bevrijdingsfeest heeft S. Vestdijk een poging ondernomen de liquidatie van het verzet uit te beelden. De moeilijkheden van de verzetsstrijder om zich aan een nieuwe orde of wanorde aan te passen zijn in deze roman, die in de tweede helft van 1945 speelt, individueel verwerkt in de avonturen van een jong aristocraat, die enerzijds het recht in eigen hand neemt en daarbij de grenzen van het toelaatbare verre overschrijdt, anderzijds de vreugde van de bevrijding al te zeer in het erotische zoekt. Ten overvloede raakt hij verstrikt in een burleske chantagegeschiedenis, die tot allerlei complicaties leidt.
De talrijke personages belichamen elk een aspect van wat 'verzet' en 'bevrijdingsfeest' in die tijd alzo betekenen kon. De hoofdgedachte van het zich tussen humor en tragiek bewegende verhaal dient men te zoeken in de vergeefsheid van alle streven, waarbij de hoop op een betere toekomst levend blijft en de persoonlijke integriteit niet aangetast behoeft te worden. Wanneer de hoofdpersoon door de vrouw, die hij liefheeft, toegevoegd wordt, dat hij 'karakterloos' is - een van de dramatische hoogtepunten van de roman -, trekt hij zich met bloedend hart uit haar leven terug zoals hij zich uit de sfeer van het verzet heeft moeten terugtrekken.
S. Vestdijk (1898-1971) heeft in zijn ruim veertigjarige auteurscarrière vrijwel alle facetten van het schrijverschap beoefend (poëzie, romans, verhalen, essays, kritieken) en een groot en veelzijdig oeuvre op zijn naam gebracht.