Veiligheidsbeleid, reassurance/restorative policing of nodale veiligheid: dure woorden die over de basisbeginselen van de rechtsstaat worden gedrapeerd. Dan liever spreken van 'de publiecke saeck': een term met een normatieve waarde die rechtstreeks terugvoert naar de wortels van de democratische rechtsstaat en de rol van politie en justitie, het bestuur en de burger.

In deze bundel bijdragen kijkt Bob Hoogenboom vanuit verschillende gezichtspunten naar de publiecke saeck. In essays, beschouwingen en prikkelende columns komen uiteenlopende vragen aan bod. Wat is de functie van de politie en verandert deze in meer repressieve richting? Wat betekent de privatisering van veiligheid en de opkomst van huurlingen? In hoeverre wordt de publiecke saeck bedreigd door de georganiseerde misdaad? En wat gebeurt er eigenlijk als het Syndicaat van Deugnieten, Dieven en Moordenaars gaat staken en de rechtshandhaving tot stilstand komt? 'Verwildering' in de ondertitel komt onder andere aan bod in het stuk 'Waarom ik Geert Wilders niet haat'. Pas in de laatste zin daarvan wordt de titel uitgelegd.

De wijze waarop de publiecke saeck wordt bediend, zowel door verantwoordelijke organisaties als binnen de sociale wetenschappen, lijdt onder een vergaande verkokering. Dit kan veranderen als we nieuwsgieriger worden om gebaande paden verlaten door andere oplossingen te bedenken en nieuwe vragen te stellen over misdaad, straf en de publiecke saeck.