'Gelukkig word je via een omweg. Een zandweg, een tweebaansweg, een fietspad, een oude spoorbaan,een met brandnetels overgroeid trottoir: alles is goed zolang het maar niet de hoofdweg is. Geluk is het bijproduct van iets anders. Het ontstaat ongewild, toevallig, zomaar. En daar ligt natuurlijk precies het probleem.'

Direct na zijn wetenschappelijke val, die ruim een jaar lang nationale en internationale mediaaandacht trok, kwam Stapel terecht in een diepe
existentiële crisis. Met behulp van vrienden, familie, therapie en zijn kennis van de psychologie leerde Stapel zijn demonen in de ogen te staren en te temmen.
In Zuchten schrijft de gevallen ex-hoogleraar psychologie over depressie, de zin en onzin van de moderne geluks-, opmerkzaamheid- en meditatiepsychologie, en de weg die hij heeft afgelegd om een krachtig antwoord te vinden op de
vraag: Waarom pleeg ik geen zelfmoord?

Zuchten is een persoonlijk relaas over hoe een dolende, geknakte geest weer levenskracht vindt. En juist vanwege de subjectieve, zelfreflecterende
toon is het ook een geruststellende zelfhulpgids voor iedereen die - om welke reden dan ook - het leven zo nu en dan wat minder ziet zitten.

Diederik Stapel (Oegstgeest, 1966) is psycholoog. In september 2011 kwam een abrupt einde aan zijn wetenschappelijke loopbaan toen bleek dat hij onderzoeksresultaten had verzonnen. Stapel schrijft en tekent. In 2012 publiceerde hij Ontsporing, in 2014 publiceerde hij samen met A.H.J. Dautzenberg
De Fictiefabriek en momenteel werkt hij aan de toneelstukken De Opmerkzamen en Anne Antigone. Voor cinecitta.nl en schrijft hij filmessays.