Iets uit de inhoud van dit pracht-werk.
'Het komt maar zelden voor in de geschiedenis van de grafiek, dat in een bepaalde eeuw een techniek zo te vereenzelvigen is met één kunstenaar als de ets in de zeventiende eeuw met Rembrandt. Men denkt als men over het begin van het etsen spreekt bijna altijd aan hem. Toch zijn er in de eerste decennia van die eeuw niet alleen portretten, ontelbaar vele bladen gelegenheidsgrafiek en reproducties naar schilderijen in de etstechniek uitgevoerd, maar ook bladen, die op een oorspronkelijke gedachte berusten. Vooral de schilders voelden zich er toe aangetrokken, omdat deze techniek een grote mate van vrijheid en een vlotte voordracht toeliet. Zij konden
er plotselinge invallen mee noteren, op dezelfde wijze als zij tot dien in de schetsboeken hun invallen hadden vastgelegd. Voor de meesten onder hemn bleven het vluchtige krabbels, een spel van lijnen, dat niet verder kwam dan het tekenen met de pen. (...).
De Europese grafiek kent geen ander kunstenaar bij wie het grafisch scheppen z'on omvangrijke plaats innam
als Rembrandt. Het vulde vele uren van zijn overvol bestaan, niet alleen het tekenen en etsen op de plaat, maar ook het drukken, dat voor hem een onmisbaar onderdeel was bij de creatie van de prent. Telkens probeerde hij hiermee variaties aan te brengen en uit de keuze van allerlei verschillend papier, waarvan hij kin zijn latere jaren het Aziatische boven alle andere verkoos, blijkt dat het grafisch scheppingsproces voor hem eerst met de vol-
tooiing van de druk haar bekroning vond. (...).