André P. Brink behoort tot de kleine groep jonge Zuidafrikaanse schrijvers, die bezig zijn het Afrikaanse proza te vernieuwen. Aansluiting zoekend bij de moderne literaire stromingen in het buitenland, trachten zij de Afrikaanse romankunst te verheffen boven het peil van de gemoedelijke streekroman. In Lobola voor het leven hanteert Brink nieuwe stijlmiddelen, experimenteert hij met zinsbouw en woordkeus. Het resultaat is een op originele wijze gecomponeerd verhaal. De intrige is eenvoudig. Een jongeman, François, ontdekt dat hij een aangenomen kind is, en hij gaat op zoek naar zijn afkomst. Tijdens deze speurtocht gaat hij zich steeds indringender bezighouden met algemenere vragen zoals: Wie en wat is de mens? Wat is de zin van het leven ? Hij ontmoet de oude, aan lager wal geraakte Serfontein en knoopt een verhouding aan met de jonge vrouw Marie. Tussen deze drie mensen voltrekt zich een drama. In de slotmonoloog komt François tot de conclusie dat er geen antwoorden zijn op zijn vragen. Er is geen lobola, geen bruidsschat, geen prijs, waarin de waarde, de zin van het leven kan worden uitgedrukt. De mens bestaat, en dat is alles. André P. Brink werd in 1935 geboren. Van I959 tot I961 studeerde hij aan de Sorbonne te Parijs. Behalve een aantal romans heeft Brink reisverhalen en drie toneelstukken op zijn naam staan. Hij doceert Afrikaans aan de Rhodes Universiteit te Grahamstad. De roman Lobola voor het leven heeft in Zuid-Afrika grote opschudding verwekt door de openhartige wijze waarop de auteur de seksualiteit in zijn verhaal betrekt en door de stilistische experimenten waarvan hij zich bedient.