Antwerpen ontwikkelde zich in de vijftiende en zestiende eeuw tot draaischijf van de Europese handel. Dat ging gepaard met grote stedenbouwkundige ambities die echter maar gedeeltelijk konden worden waargemaakt. Rond 1700 kromp de stad zelfs binnen haar omwalling. In de negentiende en twintigste eeuw leefde de haven op en zorgde industrialisatie voor nieuwe groei. Er kwamen nieuwe havendokken, de binnenstad werd gemoderniseerd en de voorsteden werden geïntegreerd in het stedelijke weefsel. Opnieuw bleken de plannen, zoals die voor de Linkeroever, grootser dan de eigenlijke uitvoering. Aan de hand van kaarten, prenten en foto’s biedt de Historische Atlas van Antwerpen inzicht in de ontwikkeling van de stedelijke ruimte zoals deze werd uitgetekend door overheden, kunstenaars, plannenmakers en bewoners. Via innovatieve digitale GIS-analyses worden onvermoede ruimtelijk verbanden en patronen aan het licht gebracht. De lezer wordt meegenomen vanaf het ontstaan van de burcht, het oude hart van de stad, via de zestiende-eeuwse hoogtijdagen, wordt de lezer meegenomen tot aan de steeds snellere transformaties in de naoorlogse periode. De bouw van kerken, kades en dokken, handelshuizen, pleinen en stadspaleizen, wordt ontleed in verhalen die evenveel vertellen over de gewenste als over de verwezenlijkte stad, en die bepalend zijn voor de verdere uitbouw van Antwerpen in de eenentwintigste eeuw.