Over Hendrik Dijkerman (1888-1977), geschreven door zijn zoon.

Op een zomerochtend in juli 1911 toog een dienstplichtig huzaar op een geleende fiets naar een sollicitatiegesprek op Kasteel Middachten. Een paar uur later had hij de betrekking en begon een carrière als eerste koetsier, een loopbaan die vijftig jaar zou duren en die hem in hecht contact met de grafelijke familie bracht.

Vanuit de ramen van het staldepartement, biedt Eerste Koetsier een gedetailleerde inkijk in het leven op een buitenplaats aan de Veluwezoom. Niet het intieme leven van de adellijke bewoners staat centraal, maar de stallen, de equipage, de rentmeesterij, het bosbedrijf, de jacht. Dit boek roept de geuren op van bezwete paarden, ingevette halsters, opstuivend hooi en haver, de eerste automobielen en de IJsselvallei door de seizoenen heen. Juist het alledaagse biedt ook uitzichten op de grotere geschiedenis van La Belle Époque, van twee Wereldoorlogen, de crisisjaren en de wederopbouw, een tijdvak van technologische vernieuwingen en veranderende sociale verhoudingen.

Bijzonder is dat dit boek verteld wordt door een ooggetuige, de zoon van de eerste koetsier: "Als jonge jongen mocht ik iedere avond na schooltijd mijn vader helpen in de stallen. Hij vertelde me dan alle lief en leed. Vooral lief, want hij hield veel van zijn vak. Bij mijn weten ben ik de enige die zijn verhalen kent, want ik was vrijwel de enige aan wie hij ze vertelde. Noem het gerust nostalgie, maar een groot gedeelte van zijn vertellingen is mij te lief om ze niet vast te leggen en met u te delen."