Het is een tragisch verhaal: eind jaren negentig was Tony Blair een sterke leider met een visie, een man die vertrouwen en geloofwaardigheid uitstraalde, een politicus naar wie de Brit bereid was te luisteren. Dat is nu allemaal weg. Slechts dertig procent van de Britten gelooft nog in hem. Hij is zijn Labourpartij tot last geworden. In de pers worden scherpe vragen over hem gesteld: staat hij op de rand van de waanzin? Is hij een conservatief die verdwaald is in de Labourpartij? En waarom sleurde hij zijn land mee in een oorlog die niemand wilde?

Ivan Ollevier zoekt antwoorden op die vragen, in een boek dat tegelijk een portret is van het moderne Groot-Brittannië. Want De man die nergens vandaan kwam is ook het verhaal van de Britse samenleving en haar excentrieke kantjes: wurgseks, bisschoppen die niet geloven in God, politiek als veredelde vorm van straatvechten, spindoctors en sinistere samenzweringen.

Ivan Ollevier (Veurne, 1960) volgt de Britse politiek voor de nieuwsdienst van de vrt-televisie. Eerder verscheen van hem Intieme wraak, over het conflict in Noord-Ierland. //

Recensie(s) :
Beschrijving van de loopbaan van de Britse premier Tony Blair en tegelijk een schets van de Britse samenleving en haar excentrieke kantjes. Een tragisch verhaal: eind jaren negentig was Blair een vertrouwenwekkende leider met visie, nu gelooft nog slechts 30% van de Britten in hem en is hij zijn partij tot last geworden. In de pers worden steeds kritischer vragen over hem gesteld. De auteur probeert in dit boek antwoorden te zoeken op die vragen. Hij kenschetst Blair als outsider, vandaar de titel. Het boek bevat verschillende bijlagen (verkiezingsuitslagen, bibliografie). Naast een inleiding en een epiloog omvat het boek twee delen: deel 1 (1953-1997) en deel 2 (1997-2004). Elk hoofdstuk begint met een tekst uit een popsong. Uitvoering: sober, traditionele typografie. Er is een middenkatern met acht bladzijden zwartwitfoto's. Hoewel het onderwerp zich daartoe niet direct leent, leest het verhaal bijna als een roman. Of dit ook leidt tot een grote lezerskring is de vraag, omdat boeken over politici als regel niet zo scoren bij het grote publiek.