In het crisisjaar 1934 had de 22-jarige timmerman Ab ter Haar uit Medemblik geen werk, en ook geen uitzicht daarop. Het gezin was groot en zonder vader. In het geheim timmerde Ab een huisje op wielen, waarin hij kon slapen en waarmee hij de wijde wereld in zou trekken. Het werd een reis van drie jaar door Belgi Frankrijk, Spanje, Portugal en weerterug via Itali n Zwitserland. Hij gaf zich uit voor student in de architectuur en voorzag in zijn levensonderhoud door gitaar te spelen en door ansichtkaarten van zijn huisje te verkopen. Het oorspronkelijke plan was om het huisje met de hand voort te trekken, maar aan de voet van de Pyrenee bleek dat niet meer mogelijk. In Lourdes kocht Ab zijn eerste ezel. Zijn laatste - waar-schijnlijk zevende - bracht hem terug naar Medemblik, waar het dier nog jaren de kar van de groenteboer zou trekken.
Door het fotoalbum in de boekenkast waren Ab’s kinderen wel op de hoogte van de bijzondere reis van hun vader. Maar na zijn overlijden begon deze episode uit zijn leven hen pas echt te intrigeren. Ab’s brieven aan zijn moeder en broertjes, jarenlang keurig bewaard in een doos, werden erbij gehaald. Bij het opruimen van de zolder vond een nicht ook nog brieven aan broer Jan. Samen met de boekjes waarin Ab zijn vergunningsstempels verzamelde kon vrijwel de hele reis gereconstrueerd worden. In Een vrijgevochten doorzetter ontrafelt zoon Dick de mysterieuze reis van zijn vader: een uitzonderlijk avontuurlijke jongen in Europa’s roerige jaren ‘30.