René Leduc (24 april 1898-9 maart 1968) was een Franse ingenieur en fabrikant van vliegtuigen , namelijk de Leduc 010, 016, 021 en 022, ontwikkeld door het bedrijf Leduc. Tijdens de Eerste Wereldoorlog sloot hij zich aan bij de artillerie en nam deel aan de strijd. Hij volgde het peloton van de officier-cadetten naar Fontainebleau.
Na de oorlog schreef hij zich in bij Supélec , waar hij zijn ingenieursdiploma behaalde, nadat hij zijn smaak voor thermodynamica en de weerstand van materialen had ontwikkeld . Vanaf 1922 ontwikkelde zich zijn carrière als ingenieur. In 1922 was hij assistent-manager van een cellulosefabriek in Wörgl , Oostenrijk . In 1924 was hij ingenieur en vervolgens hoofd van het rekenbureau van de Louis Breguet-werkplaatsen; Gedurende deze periode verdedigde hij in 1929 een proefschrift aan de Parijse Faculteit der Wetenschappen, en in 1930 diende hij zijn eerste patent in, gewijd aan de pulsstraalmotor . De pulse jet is de voortstuwingsmodus die de Duitsers vijftien jaar later aan het einde van de Tweede Wereldoorlog op hun V1- vliegbommen zullen toepassen om Engeland te bombarderen. In 1931 trad René Leduc toe tot de Société Générale Aéronautique….

1945-1949 — de Leduc 010 : hervatting en voltooiing van de constructie van het prototype (dat tijdens de oorlog was opgeschort), en eerste thermo-aangedreven vlucht (wereldprimeur) in 1949; een afgeleide versie, de Leduc 016 , wordt omgevormd tot 010;

1949-1956 – de Leduc 021 : twee exemplaren werden vervaardigd, getest en zelfs gepresenteerd op de Parijse vliegshow in 1955, met een vluchtpresentatie van één ervan;

1956-1958 — de Leduc 022 : innovatief ontwerp met autonome start dankzij de toevoeging van een turbojet, het prototype werd onderworpen aan tests tot december 1957. Op 23 december ontstond er een straalpijpbrand tijdens een grondroltest. Hoewel het apparaat gemakkelijk te repareren was, zou dit de laatste poging van de Leducs zijn.