Een meeslepende zoektocht naar meer preventie en bescherming op het werk en naar maatschappelijke remedies om de balans tussen werk en leven recht te trekken, van jong tot oud.

We worstelen met ons werk. Overal is het meer-doen-met-minder-mensen, flexibeler zijn, langer werken. Werkstress en burn-outs swingen de pan uit. Kim De Witte trekt langs de machinekamers van die zotte koers.

'Iedereen activeren', hoor je daar. Op de arbeidsmarkt: alleen dát telt. Werken tot 67? Dat is al gisteren! De Europese Commissie adviseert de Belgen te werken tot… 70 jaar. En de Litouwers tot 72 jaar, hoger dan de levensverwachting daar.

Waarom blijven we dat accepteren? Overal rijst die vraag. Bij de koeriers van Amazon, de bouwvakkers, de flexwerkers. In de callcenters van Proximus, de ziekenhuizen, de distributie. Frankrijk en Kroatië kenden zware pensioenopstanden. In IJsland en Spanje experimenteren ze met grootschalige werktijdverkortingen.

Ze draaien ons zot is een meeslepende zoektocht naar meer preventie en bescherming op het werk en naar remedies om de balans tussen werk en leven recht te trekken, van jong tot oud.

'Een hoogstnodig boek dat vanaf de eerste bladzijde naar de keel grijpt. Kim De Witte schrijft vanuit het standpunt van de werkende mens. Een fris geluid in de kakafonie van inschakelsancties, re-integratietrajecten en terugkeercoaches.' – Patrick Deboosere, VUB

'Dit boek maakt je boos en opstandig. Maar het geeft ook hoop, door een batterij aan voorstellen om anders om te gaan met arbeid. Een must read voor iedereen.' – Pia Stalpaert, ACV