: een andersdenkend beschreven geschiedenis van de ontwikkeling van het protestantisme in de westelijke mijnstreek en in Zuid-Limburg //

Uitgaande van de vraag : "hoe komt het dat we in het jaar 2000 zo blij zijn dat de polarisatie tussen katholieken en protestanten bijna verdwenen is?" wordt geschiedkundig teruggekeken op bijna 500 jaar intolerante godsdienststrijd. De beschrijving van deze strijd is gecentreerd rond de geschiedenis van het protestantisme in Geleen en in de Westelijke Mijnstreek in Limburg. Voor het begrip van de geschiedenis van een minderheidsgroepering van de bevolking moet ook de wijdere samenleving rondom deze minderheid beschreven worden. Voor het protestantse Geleen beslaat die wijdere, politiek geografische samenleving Zuid Limburg, Nederland, De Nederlanden en West Europa. De sociaal maatschappelijke omgeving werd gedomineerd door de rooms katholieke kerk en door de industriële revolutie die in de westelijke mijnstreek volledig gedragen werd door de staatsmijnen.
Achtereenvolgens komen de succesvolle reformatie van Luther en Calvijn, de Tridentijnse contra-reformatie, de Spaans-Roomse onderdrukking en godsdienstvervolging en de door de veldtocht van Frederik Hendrik in 1632 mogelijk geworden reprotestantisering in het Staatsland van Overmaas aan de orde. In de 18de en 19de eeuw ebde het protestantisme weg uit Zuid-Limburg. Door de komst van de Staatsmijnen kwam een grote minderheid nieuwe protestanten naar Limburg.
Vervolgens wordt de na-oorlogse rekatholisering en tenslotte de deconfessionalisering beschreven. Uitvoerig wordt stilgestaan bij de wisselende machtsverhoudingen bij de Staatsmijnen, bij de sociaal maatschappelijke consequenties van de industrialisatie, bij de arbeids- en geloofsverhoudingen en bij de gedepolariseerde samenleving in het jaar 2000.