: een vriendschap in sonnetten. ( Brutaal, openhartig en ongecensureerd: Een literaire provocatie ) //

Theo, Theo bevat de hilarische, ontroerende, eigenaardige, krankzinnige, ordinaire en flamboyante herinneringen die Theodor Holman heeft aan zijn goede vriend, de vermoorde regisseur, televisiepresentator en auteur Theo van Gogh. In sonnetvorm.
Een boek dat leest als een avonturenroman van twee jongens die lak hebben aan alles. Een boek over verleiden, interviewen, films maken, drankpartijen, scheldpartijen en knokpartijen. Een boek over de laatste bohemien van Nederland die het slachtoffer werd van een politieke moord.
Recensie(s)

Theodor Holman is een veelzijdig man: columnist, romanschrijver, scenarist, interviewer, dichter. Al in de jaren zeventig publiceerde hij sonnetten. Met de in 2004 vermoorde Theo van Gogh was Holman goed bevriend. In meer dan 200 sonnetten doet Holman hier verslag van die vriendschap, op een wijze die de reeks tot een aansprekend portret van Van Gogh maakt. Holmans verzen houden het midden tussen light verse en emotioneel geladen serieuzere poezie. Technisch rammelt er nogal wat en veel sonnetten neigen naar rijmelarij en gelegenheidswerk. Als prozaïst lijkt Holman aanzienlijk beter bewerktuigd. Toch komt Van Gogh bij veel vlagen sterk uit de verf en weet Holman zijn boosheid, zijn verdriet, zijn bewondering en zijn passie wel over te brengen. Literair geen hoogstandje dus, maar wel een merkwaardige en lezenswaardige bundel, mede door de dertig pagina's met (soms geestige) noten achterin.