Thomas Hobbes (1588-1679) was de eerste grote Engelse politieke filosoof en zijn boek Leviathan was een van de eerste werkelijk moderne werken in de filosofie. Hij heeft lange tijd de reputatie gehad van een pessimistische atheïst, die de menselijke natuur als onvermijdelijk kwaad be­schouw­de en die een totalitaire staat voorstelde om de menselijke tekortkomingen te beteugelen. In deze nieuwe studie laat Richard Tuck zien dat Hobbes, hoewel hij mogelijk inderdaad een atheïst was, in het geheel niet pessimistisch was over de menselijke natuur en ook geen pleitbezorger was van totalitarisme. Door hem te plaatsen binnen de context van zijn tijd, toont Tuck aan dat Hobbes hartstochtelijk begaan was met de weerlegging van het scepticisme in zowel de wetenschap als de ethiek. De kennistheorie die Hobbes heeft ont­wik­keld, kan wat betreft het belang voor de moderne filosofie wedijveren met die van Descartes. //

Recensie(s) :
Door veel vakgenoten bejubeld is de Britse filosoof Hobbes (1588-1679) bij het grote publiek nauwlijks in positieve zin bekend. Hij gaat door voor iemand met een negatief, op eigenbelang gebaseerd mens- en maatschappijbeeld, waarin voor morele noties geen plaats is. Tuck laat op overtuigende wijze zien dat dit populaire beeld niet klopt. Het boek bestaat uit twee gedeelten. Een biografisch deel met veel informatie over de tijd waarin Hobbes leeft. En een systematisch deel met een zeer inzichtelijke opsomming van de centrale leerstelling van Hobbes. Hobbes blijkt een uitermate veelzijdig en gematigd persoon met een begrip van de menselijke natuur waarvan wij nog steeds veel kunnen leren. De auteur is een internationaal erkende deskundige. Het boek is uitnemend van uitleg en stijl. De bibliografie is voor de vertaling bijgewerkt. Een hoogtepunt in deze reeks inleidingen tot belangrijke filosofen. Normale druk.