: ervaringen van de burgemeester van Leeuwarden 1999-2001 //

In september 1998 werd Loekie van Maaren, toen burgemeester van Weert, door de PvdA-voorzitter van Leeuwarden gevraagd te solliciteren naar het burgemeesterschap van de Friese hoofdstad. Op 16 februari werd zij daar als eerste burger geïnstalleerd. Op 29 oktober 2001 verliet zij voortijdig die post, op wachtgeld gesteld en aanvankelijk opgezadeld met een 'zwijgplicht'.
Het conflict ging - ontdaan van alle franje - over de modernisering van het bestuur. In een klimaat van achterklap en achterdocht viel het niet mee die te realiseren. Leeuwarden moest het gezicht aannemen van een moderne stad, met als stralend boegbeeld van de nieuwe tijd een vrouwelijke burgemeester. Loekie van Maaren kwam echter terecht in een doolhof van machts-politieke spelletjes die voorbij gingen aan het belang van de stad. De vernieuwing van het gemeentelijk bestuur en zijn ambtelijk apparaat moest daardoor wel spaak lopen.
Hoezo burgemeester geeft een indringend beeld van de sfeer in het bestuur van de Friese hoofdstad, de karakterbotsingen binnen het college van B en W, ambtenaren die hun eigen gang gaan, de poltieke onwil om de burgemeester te huisvesten, slonzige omgang met gemeenschapsgeld en de overspannen ambities van een relatief kleine provinciehoofdstad die niet waargemaakt konden worden.
Het boek lijkt welhaast een thriller, hoewel alle door de auteur genoemde feiten met documenten worden gestaafd. Loekie van Maaren laat de ondoordringbaarheid en de onbeweeglijkheid van het sinds mensenheugenis door de partij van de Arbeid gedomineerde stadsbestuur zien.