: cultuurhistorische verkenningen // De menselijke huid is méér dan een zichtbaar omhulsel dat beschermt tegen de buitenwereld. De huid heeft haar eigen taal, betekenis en geschiedenis. In Omtrent de huid wordt de betekenis van de huid in relatie tot het ontstaan van de mens, cultuur, religie, kunst en wetenschap belicht. Door de tijden heen heeft de mens zijn huid verhuld en weer blootgegeven, daartoe aangezet door klimaat, mode en moraal. Terwijl opvattingen over schoonheid, erotiek, reiniging en kleding hierbij eveneens een rol speelden. Aan deze cultuur-historische en antropologische veranderingen worden verschillende hoofdstukken gewijd, evenals aan verschillende vormen van kunst die de huid bijzondere dimensies verlenen. Zo vormen aangebrachte tekens op de huid bij sommige natuurvolkeren het archief van leven en dood. De huid is het aangezicht van de mens. Mensen beoordelen elkaar op vorm, kleur en gaafheid. Maar wat is schoonheid en wat is het tegenovergestelde daarvan? Persoonlijke ervaring en beleving en culturele achtergrond bepalen de esthetische opvattingen. Wie niet tevreden is met zijn uiterlijk, kan proberen het te verbeteren door middel van kosmetica of plastische chirurgie. In dit boek worden geen uitgewerkte wetenschappelijke exposées gegeven over de betekenis van de huid, maar zijn de bijdragen veeleer verkenningen in essay-vorm die de rijk geschakeerde variatie van factoren aangeven waarbij de buitenste menselijke schil is betrokken. // Wij beleven onze huid - min of meer vachtloos - van binnenuit. De verhulling ervan is gerelateerd aan opvattingen over schoonheid, erotiek, reiniging, etc., met de nodige historische en culturele fluctuaties. In vijfentwintig 'verkenningen' in essay-vorm wordt hier uitvoerig op ingegaan, vanuit telkens heel verschillende invalshoeken. Om er een paar te noemen: ons blote vel en de vacht van, bijvoorbeeld, paarden; huid en haar bij de Indianen, fysiognomie (gelaatkunde), schedelmeting, huidskleur en de akelige conclusies; luizen, ziektebeelden, bont en leer ('het kale vel van een aftandse, uitgemolken koe'); piercing, verminking (Frida Kahlo, Van Gogh), schaamte, de glimlach van Mona Lisa, sluiers en maskers; de lijkwade van Turijn, de onverbiddelijke tijd; naakt en huid in de kunst en van de kunstenaar zelf. Het gaat maar door: heel interessant en zeg maar gerust: onthullend. Met 100 foto's in kleur en zwart-wit (veel te weinig!).