Sterven moet je leren, zegt Nietzsche. Dan weet je ook wanneer het juiste tijdstip gekomen is. \nBij de 77-jarige Elsie de Vries neemt het verlangen naar de dood toe.\n‘Ik heb het leven nog weinig te bieden en omgekeerd heeft het leven\nmij niet veel meer te geven.’ Naast pogingen zich the art of aging\neigen te maken verkent ze de mogelijkheden om in eigen regie te\nsterven. De paar resterende vrienden en vooral het enig overgebleven\nfamilielid Thomas confronteren haar met zichzelf. De wens op een\n‘goede’ manier afscheid te nemen vraagt van haar het geleefde leven\nnog eenmaal te onderzoeken. Dan wankelt het beeld dat ze in de loop\nvan de jaren van zichzelf heeft opgebouwd. \nSlotakte is een intieme roman over fundamentele levensvragen: oud\nzijn, vriendschap, liefde en dood. Observaties en overpeinzingen vanuit\neen veranderd perspectief en een haperend geheugen schetsen het\nverstrijken van de tijd. Ze tonen het eenzame proces van iemand die\ntoegroeit naar de dood omdat het leven ‘volleefd’ is. \nGertrude Klinkhamer (1948) werkte als\nverpleegkundige, docent geschiedenis,\nzakelijk directeur van een museum, en\nzelfstandig trainer en coach. Fascinatie\nvoor de innerlijke zoektocht van mensen\nis een drijvende kracht in haar werk.\nEerder verkende zij in het non-fictie boek\nMooi oud zijn, mooi oud worden. Een\nzoektocht (2017) wat het betekent om in\nde huidige tijd oud te zijn.