Eigenlijk wilde Koen de vos de eendenmama 'beter leren kennen'. Bijna was dat ook gelukt, maar ze ontsnapte op het nippertje. Wat achterbleef was haar ei. Koen, die vreselijke honger had, nam het voorzichtig mee om er roerei van te maken. Maar voor hij zover was, kwam het ei uit ? en het kuiken noemde hem papa... Nu had hij honger en een kuiken. Wat te doen?

In dit lange prentenboekverhaal verzint Koen de vos allerlei plannen om zijn honger te stillen, maar wordt hij keer op keer geconfronteerd met gevoelens waar hij niet op gerekend had. Het originele verhaal, de geestige tekst en de speciale illustraties laten je ontroerd en grinnikend achter. Maar niet voor lang, want dan wil je het opnieuw lezen! //

Recensie(s) :
Bijna lukte het Lodewijk, de hongerige vos, een eendenmama te vangen. Wel heeft hij haar ei, dat hij thuis wil opeten. Het ei komt uit en het kuiken noemt hem 'papa'. Lodewijk geeft het kuiken de naam Oscar. In plaats van hem op te eten (nu nog te klein en mager), verzorgt hij hem. Oscar ontmoet een eendenmeisje. Ook zij legt eieren. Ondertussen droomt Lodewijk nog steeds van een lekker hapje eend. In dit fraaie vierkante prentenboek probeert Lodewijk meermaals zijn honger te stillen, maar steeds stelt hij dat uit, omdat hij te maken krijgt met onverwachte gevoelens die eigenlijk tegenstrijdig zijn met zijn vossennatuur. Het prettig leesbare, vrij lange verhaal is wonderlijk, soms bizar, vaak geestig, ontroerend, maar nergens sentimenteel. Het heeft iets van een fabel waaruit de les geleerd kan worden dat liefde alles overwint, zelfs een voortdurend hongergevoel. De prachtige illustraties van wisselende grootte zijn opgebouwd uit collages waarop getekend en geschilderd is. Kleuren en lijnen zijn krachtig en contrasterend. Ook is er bij wijze van afbeelding een bruikbaar recept voor gestoofde eend opgenomen. Indrukwekkende, originele uitgave voor kinderen vanaf ca. 5 jaar.