Mijn eiland in de Nijl is Sehil. Het ligt drie kilometer ten zuiden van de Egyptische handelsstad Aswan, toegangspoort tot het reusachtige Nassermeer en tot Nubië, dat zich uitstrekt tot in Soedan.
Josee Selbach woont er met haar echtgenoot, de Nubische zeiler en landbouwer Abdallah Berbis. Ze leeft haar leven in twee culturen.

Josee Selbach begon haar loopbaan als verpleegkundige. Na de scheiding van haar eerste man bleef ze in Groningen wonen.
Ze werd hoofd communicatie, public relations en marketing van het nieuwe Groninger Museum. Enthousiast vertelt ze over de grote tentoonstellingen die ze begeleidde en over haar ontmoetingen met wereldsterren als Bono en Joan Collins en wereldleiders als Michail Gorbatsjov.

Op Sehil, te midden van Abdallahs familie en de dorpsbewoners, leidt ze een zelfstandig en druk bestaan. Ze verdiept zich in de islam, viert ramadan mee en bereidt haar huwelijk met Abdallah voor. Maar ook ervaart ze de krachten van goede en kwade geesten, bouwt ze mee aan de verbetering van het huis op het eiland en waakt ze over de gezondheid van haar man. In 2016 nam Josee Selbach afscheid van Groningen om naar Sehil te gaan.

Josee Selbach schreef een persoonlijk-autobiografisch boek, vol fraaie herinneringen en waarnemingen van alledag. Het is een uitstekende introductie tot Egypte, in het bijzonder tot het leven in een kleine, besloten gemeenschap en de gezondheidszorg. Het is ook een portret van een huwelijk (door de omstandigheden soms op grote afstand).