'Bijna iedereen kent Cato's uitspraak: Overigens ben ik van mening dat Carthago verwoest zou moeten worden' (Ceterum censeo Carthaginem esse deelnam). Maar bijna niemand kent zijn geschrift van omstreeks 155 voor onze jaartelling 'De Agricultura' (Over de landbouw). Marcus Porcius Cato (243-149) was zo'n beetje de Hans Wiegel van de Romeinse politiek: heel welbespraakt en heel conservatief. Naar de verhalen willen, sloot hij al zijn toespraken in de senaat af met die woorden over Carthago. Deze politicus en militair heeft ook verschillende boeken geschreven, die voor het grootste deel verloren zijn gegaan. Alleen zijn boek over de landbouw is min of meer compleet overgeleverd. Het is meteen het oudste bewaard gebleven Latijnse prozawerk. Het gaat om een vaktechnisch geschrift, dat de lezer rechtstreeks naar het Romeinse boeren-bestaan voert. Tot nu toe waren er slechts enkele fragmenten in het Nederlands vertaald, maar Vincent Hunink heeft zich nu over dit fascinerende boek ontfermd. Verschillende mensen - waaronder een vinologe, een agrarisch historicus, en H.H. ter Balkt, in onze literatuur de boerendichter bij uitstek - stonden hem met raad en daad bij. Dit is zo'n uitgave waarbij de liefde ongeveer van elke bladzijde spat. Hunink vertaalde Cato met veel toewijding en veel vindingrijkheid. Meteen al de titel vind ik bijzonder welgekozen: 'Goed boeren' heet deze handleiding in onze taal. En in het voorwoord omschrijft hij 'De Agricultura' treffend als een soort kruising van een agrarisch leerboek en de Enkhuizer Almanak.' (HANS WARREN in PZC 29.03.96).