Een geschiedenis van zeven eeuwen zorg voor de armen in Antwerpen Kammenstraat 51. Het Huis van Sant'Egidio is niet zomaar een gebouw, maar een verhaal. Sinds mensenheugenis is het een huis met een hart in het hart van Antwerpen. Vanaf de 14de eeuw was hier het klooster van de witzusters gevestigd. Zij vingen er onder andere 'gevallen meisjes' op: vrouwen die hun leven als prostituee de rug wilden toekeren. In 1794 schafte Jozef II het 'nutteloze' klooster af. Na de Belgische onafhankelijkheid werd het gebouw de werkplaats van het Sint-Vincentiusgenootschap. Van hieruit gingen de vincentianen de armen in de stad opzoeken. Ze bouwden hier ook een beroepsschool uit. Sinds het midden van de jaren 1980 werd het pand de vaste stek van de Gemeenschap van Sant'Egidio. Met haar spiritualiteit van gebed en inzet voor de armen en de vrede, zet zij een dubbele traditie voort: die van het evangelische leven gekoppeld aan sociale inzet. Vriendschap met God en vriendschap met mensen. Dit boek geeft een overzicht, zowel inhoudelijk als architecturaal, van een gebouw dat vandaag op een unieke wijze plaats biedt aan vele armen. Tegelijk is het een verhaal van geslaagde herbestemming door de eeuwen heen, in trouw aan de oorspronkelijke roeping van de plek. Onder redactie van Jan De Volder en Koenraad Van Cleempoel, met bijdragen van Thomas Coomans, Jan De Maeyer, Anne Dewulf en Hendrik Hoet.