Deze bundel bevat opstellen over zeer diverse onderwerpen uit de geschiedenis van de wiskunde. Voor een deel zijn het verhandelingen die de auteur, hoogleraar aan de faculteit voor Technische Wiskunde en Informatica, reeds eerder in vaktijdschriften deed verschijnen; er zijn echter ook stukken opgenomen die speciaal voor dit boek zijn geschreven.
Na een algemeen oriënterend hoofdstuk volgen enkele opstellen over de wiskunde bij de Grieken, waarin wordt getoond hoe de Grieken met scherpzinnige en doorzichtige methoden fundamentele resultaten wisten te bereiken. Tot dit gedeelte behoort een artikel over het omgaan met getallen in de oudheid en een beschouwing over de geometrische algebra en de oorsprong van de woorden parabool, hyperbool en ellips.
De bundel bevat voorts een vertaling van enkele in het Latijn geschreven brieven, nl. een brief van Adalboldus, bisschop van Utrecht, aan Paus Silvester II en (met oorspronkelijke tekst en commentaar) van Johan Hudde (1628-1704), burgemeester van Amsterdam, over het bepalen van maxima en minima en van Hendrik van Heuraet (1634-1660?), waarin voor het eerst de lengte van een kromme wordt berekend. Verder zijn er stukken gewijd aan Leonhard Euler (1707-1783) en aan de nagenoeg onbekende Pierre Louis Wantzel (1814-1848) die als eerste bewees dat een willekeurige hoek niet in drie gelijke delen verdeeld kan worden met behulp van passer en liniaal alleen, een eeuwenoud probleem waarvan de oplosser in de vergetelheid is geraakt. Zijn naam komt zelfs niet voor in de Dictionary of Scientific Biography!