Ze bieden troost na een slecht gemaakt proefwerk. Ze vertellen je verhalen en leren je liedjes. Ze zetten op wonderbaarlijke wijze een bord eten voor je klaar na een zware voetbalwedstrijd op een regenachtige zaterdag. Maar ze praten je ook neuroses aan, breken je hart of halen het bloed onder je nagels vandaan. En wie waren ze eigenlijk, de moeders, voordat er kinderen kwamen? Wie zijn ze altijd gebleven?
Wij zijn de menigte die moeder heet werd speciaal voor de Boekenweek 2019 samengesteld door Ester Naomi Perquin. Zij koos de mooiste Nederlandstalige gedichten over moeders en moederschap met een eigenzinnige blik. Een koor van stemmen, waarin zoetheid klinkt naast verbittering en de grootste zwakte naast de grootste kracht.

Ester Naomi Perquin (1980) is dichter en columnist. Sinds haar debuut Servetten halfstok in 2007 verschenen vijf dichtbundels van haar hand, waaronder het gevierde Celinspecties. Voor haar werk won zij onder meer de Anna Blamanprijs, de VSB Poëzieprijs en de Herman de Coninckprijs. In 2017 werd ze benoemd tot Dichter des Vaderlands.

Over Ester Naomi Perquin:

‘Perquin kan merkwaardig originele beelden op een geniale manier neerzetten. Langer dan die van de meeste andere dichters blijven zij bij de lezer hangen. Beelden tussen waan en werkelijkheid, bestaan en onbestaan, aanwezigheid en afwezigheid.’
Luuk Gruwez, De Standaard

‘Met een open blik en een scherpe geest plaatst Perquin situaties uit het leven in een nieuw daglicht.’
Maria Barnas, de Volkskrant

‘Wat ze bewerkstelligt met haar poëzie laat zich het best vangen in de woorden van het begingedicht: het is die blik door het sleutelgat, het vermoeden dat er meer is dan wat je kunt zien, meer is dan je kunt dichten.’
Marja Pruis, De Groene Amsterdammer