Geen enkele minderheid had de afgelopen twee eeuwen zo’n grote invloed in Nederland als de gereformeerden. Ze maakten nooit meer dan een tiende van de bevolking uit, maar zorgden wel voor politieke omwentelingen en leverden verschillende minister-presidenten. Uitgerekend de eerder zo conservatieve gereformeerden sloegen vanaf 1960 voortdurend linksaf en hadden zo een sleutelrol bij de progressieve kanteling van Nederland. Zonder de links afgeslagen gereformeerde politici van de ARP was er geen kabinet-Den Uyl geweest. De oppositie in eigen kring kwam van de dominees van de EO en van de rechtzinnige politici van de voorlopers van de ChristenUnie. Maar ziedaar: in de 21ste eeuw worden kabinetten van Balkenende en van Rutte op de been gehouden door dezelfde ChristenUnie, die op haar beurt links afslaat – zij het niet in alles. Nooit eerder werden de progressieve wendingen van het zo invloedrijke gereformeerde volksdeel vanaf de jaren zestig in kaart gebracht. Wie zaten er achter? Wat dreef hen? Hoe kregen de gereformeerde leiders hun behoudende volgelingen mee? Kregen ze hen wel mee? Overleeft calvinistisch Nederland de herhaalde afslagen naar links? In De Linkse Kerk onderzoeken prominente auteurs onder redactie van Syp Wynia en Henk-Jan Prosman de moderne woelingen onder de gereformeerden en de soms verregaande effecten op Nederland als geheel. Want gereformeerden zijn gewend voorop te gaan, ook als ze linksaf slaan. Met bijdragen van: Jan-Jaap van den Berg, Wim Berkelaar, Theo Boer, Martin Bosma, Roelof Bouwman, Johann Grünbauer, Jaap Hanenkamp, Bas Hengstmengel, Rimko van der Maar, Ad Prosman, Henk-Jan Prosman en Syp Wynia.