Iets uit de inhoud van deze uitgave.
'Woord vooraf
Dit boekje dankt zijn ontstaan aan een zekere nieuwsgierigheid die ik als professionele historica al jarenlang heb gekoesterd ten aanzien van dekwerkwijze van auteurs van historische romans. Dat het twee historische romans van Louis Couperus behandelt, komt in de eerste plaats voort uit mijn bewondering voor de literaire kwaliteiten van zijn werk, en in de tweede plaats uit de behoefte,dieenige bewonderaars van Couperus met mij gevoeld hebben, om voort te bouwen op de rede die mijn leermeester D. Cohen in 1933 voor de Maatschappij van Nederlandse Letterkunde heeft gehouden over 'De historische roman en Couperus' "Iskander".
Deze rede zelf is verloren gegaan; een uittreksel slechts is in de Handelingen van genoemde Maatschappij, 1932/33, pp. 88/89, bewaard gebleven. Het is mogelijk gebleken in de analyse van het gebruik van de bronnen iets verder te komen dan Cohen blijkens het uittreksel van van zijn rede gekomen was.
Wij beperken ons tot de vraag naar de bronnen van de twee romans "Xerxes" en "Iskander". Deze twee boeken kunnen in zekere zin gelden als elkanders complement. Op hun eigen manier behandelen zij beide de ontmoeting van Grieken en Barbaren, waarbij het woord Barbaren gebruikt is in de zin, waarin de Grieken het oorspronkelijk opvatten, en waarin vooral Herodotus het heeft gebruikt. Barbaren zijn alle niet-Griekstalige vreemdelingen en inzet bijzonder de Perzen, met wie de Grieken in het begin van de vijfde eeuw in conflict geraakten, en die in de daarop volgende anderhalve eeuw altijd min of meer gelden als de erfvijand, (...).
Dit boekje werd geschreven voor diegenen die de "Xerxes" en de "Iskander" kennen. Men moet bij de beoordeling van Couperus' hantering van de bronnen van Couperus zelf uitgaan'.