De cirkel is rond. Jaren terug, in 2007, publiceerde ik De Flandriens over het wielrennen in Vlaanderen. Het is een boek waarin veel mythes onderuit worden gehaald. Ik zal niet zeggen dat het allemaal leugens zijn, maar veel van wat er over het wielerverleden wordt beweerd is ver bezijden de waarheid. Langzaam verplaatste zich mijn belangstelling. Voor mij werd wielrennen een vorm van fictie

Ik schreef daarover in Het feest van list en bedrog. De consequentie die ik eruit trok was dat schrijven over wielrennen ook zelf niet per se gebaseerd moet zijn op waarheid en feiten. Mijn verhalen werden dan ook meer en meer een vorm van fictie. Er zat niets anders op dan de oude mythes te vervangen door nieuwe. In dit boek, Land van wielrenners, schrijf ik opnieuw over Vlaanderen. Een boek dat in essentie hetzelfde onderwerp behandelt als mijn debuut is, alleen anders opgevat, het eindresultaat van een jarenlange zoektocht. //

Recensie(s) :
Als iemand over wielrennen kan schrijven, dan is het de Vlaming Herman Chevrolet. Zijn stijl zorgt voor een honger naar koers; lees zijn verhalen en je wilt in een Belgisch café kijken naar renners die zich het schompes stampen om hoge ogen te gooien in de voorjaarsklassiekers. Het voelt ook zo logisch om de renners op een veel te hoog altaar te zetten, om ze te verafgoden tot en met. Het hoort erbij, legt Chevrolet uit. De vaste medewerker van wielertijdschrift De Muur tikt in het hier opgenomen 'Een verhaal over vroeger' op dat hij verhalender wil schrijven. Met minder feiten en weetjes. Daarvan profiteren de hoofdpersonen in zijn nieuwste bundel, want die worden weer wonderschoon neergezet. Het gaat over Roger De Vlaeminck, Eric Leman, Fred De Bruyne en andere helden van weleer. En ook al is het minder feiten, meer verhalen ? het blijft Chevrolet die met veel kennis van zaken de mooiste zinnen op papier zet. Met achter in het boek een korte verantwoording. Een bundel om de verkrampte rennersvingers bij af te likken.