: waarom we teveel betalen voor onze zorg //

Vroeger lachten we om de fabrieken in het Oostblok waar niet de vraag, maar het door het Politbureau gedicteerde target regeerde. Gevolg: loodsen vol producten die niemand nodig had. Het Oostblokmodel is inmiddels naar de schroothoop verwezen, alleen een enkele verdwaalde dictator maakt er nog gebruik van. Hoewelâ?¦ Wie zich een beetje verdiept in hoe de Nederlandse zorgsector is georganiseerd, ontdekt verontrustend veel overeenkomsten.

De Nederlandse zorgsector kampt met verstikkende regelgeving, een lappendeken van adviesorganen, koepelorganisaties, belangenverenigingen, monopolistische afspraken over prijs en vooral: van hogerhand opgelegde targets die koste wat het kost gehaald moeten worden. Dat is de voornaamste reden dat we veel teveel betalen voor onze zorg. Dit boek gaat niet alleen in op de misstanden, het laat ook zien hoe het anders kan.

Wilt u weten waarom u te veel geld kwijt bent aan uw zorgverzekering? Lees dit onthullende boek.

Wim Huppes (1954) is opgeleid als filosoof, internist en biotechnoloog. Hij heeft gewerkt in ziekenhuizen, bij de industrie en de overheid. //

Recensie(s):
Wereldwijd wordt per jaar ongeveer vierduizend miljard dollar aan zorg uitgegeven. 20-25% van deze kosten zijn kosten voor het in stand houden van het systeem dat soms oostblokachtige proporties aanneemt. De zorg is grotendeels ambachtelijk georganiseerd en niet sterk wetenschappelijk gefundeerd. De stelling van dit boek is dat de gezondheidszorg een groot experiment is waarvan vrijwel niets wordt geleerd. Veel burgers beginnen zich te realiseren dat er veel verbeterd kan worden. Dit boek onderbouwt een aanpak van de zorg van onderaf door consumenten in zorg zelf te laten beschrijven wat de effecten van behandeling zijn. Doordat door bundeling van deze kennis in (virtuele) kennisbanken zich dan zogenaamde broederschappen kunnen organiseren rond clusters van beschrijvingen, ontstaat een zorg die veel beter is ingespeeld op de noden en behoefte van de klanten van zorg.De overheid zou dan deze kennisbanken moeten faciliteren en de industrie haar aanbod hierop moeten aanpassen. Deze gedachte wordt in dit boek uitgewerkt. Met enkele schema's in zwart-wit en eindnoten per hoofdstuk.