Huub Oosterhuis (1933) debuteerde als dichter in 1961 met de bundel Uittocht. De cyclus Groningen (1963) werd bekroond met de Poëzieprijs van Amsterdam en met de Anne Frankprijs. Daarna volgenden nog acht bundels.

In Nederland, Vlaanderen en Duitsland is Oosterhuis ook bekend als dichter van religieuze liederen en schrijver van liturgische teksten. //

Recensie(s):
Ditmaal niet de in de eerste plaats dienstbare gedichten (en liederen) zoals die al in vele bundels verschenen, maar de dichter privé. Daarmee is hij nog geen ander. De aandrift is als steeds het verlangen naar de liefde als vervulling, mystiek van karakter, hoe aards en lichamelijk ook vaak. Opvallend zijn nieuwe verbeeldingen van reeds eerder gebruikte biografische gegevens, zelfs uit de vroege jeugd. Echter, ook de duidelijkst anekdotisch gevulde gedichten zijn tegelijk meer, verwijzend, al verschilt de intensiteit soms uiteraard. Andere zijn voluit dromen, verbeeldingsfantasieën vaak in reeksen, met een relationeel thema. Een derde deel van de bundel wordt ingenomen door een hervatte verwerking van de Graal-sage, de zoektocht naar het volmaakte en het gevecht tegen de vernietigende hartstocht. Het is opgebouwd uit 2 delen met samen 36 gedichten, ritmisch en beeldend zo goed dat men naar voordracht ervan verlangt. Die zal stellig niet uitblijven; met muziek erbij is de reeks avondvullend. De titel komt uit het gedicht 'Mantra': 'kom dan jij daar mens god / leef weer / nu en nooit meer niet'.